Uit de behandelde documenten blijkt nog zoo veel over de familie, dat echter niet alles kan worden weergegeven, daar het werk te omvangrijk zou worden. Eenige bijzonderheden mogen echter nog worden toegevoegd. Zoo ziet men, dat reeds in de 17e eeuw alle leden der familie schrijven kon, zelfs de vrouw van Arnoldus Poortman. Er kan daaruit alreeds een hoog beschaafde familie geconcludeerd worden, te dien tijd konden bijna alle welopgevoede menschen schrijven.

Dan valt de verschillende schrijfwijze van de naam op: Pothmann, Poortmann, Portman, Portmann. Men vindt zelfs in enkele geschriften de schrijfwijze verwisseld. De familie Poortman had, zooals uit een erfenisverdelingsovereenkomst van 1759 blijkt, ook een eigen kerkgestoelte in de oude Luthersche kerk in de Delle. Deze kerk lag overigens ook tegenover het stamhuis. Het bezit van eigen kerkstoelen was een privilege van goede oude families. Aan het stamhuis zijn nog eenige geschiedenissen verbonden. Zoo is daar een geheime ruimte in, waarvan de toegang onzichtbaar is.

In deze ruimte heeft in 1812 Gerard Hendrik Poortman wekenlang zich verstopt gehouden om de Franschen te ontgaan, die toen de lieden voor Napoleon’s tocht naar Rusland opriepen. Tesamenvattend mag wel worden gezegd, dat de familie Poortman tot de oude families behoord, die eeuwenlang hebben meegeholpen aan de bloei van hun geboorteplaats, hun betaamt daarom ook een eereplaats in de geschiedenisboeken (analen) van Mülheim a/d. Roer. Ook in de 18e eeuw naar Holland vertrokken leden hebben hun vaderland niet vergeten, want nog in de vorige eeuw hebben dikwijls bezoeken van Hollandsche bloedverwanten plaats gevonden.

Nu knoopt de familieonderzoekingen een nieuwe band aan. Misschien leidt dit daartoe, dat leden van den Hollandschen tak weer hun oude vaderland eens opzoeken.